უჩა აბაშიძემ ფეისბუქში დაწერა:
“4 წლის წინ პირველად დავანებე ყავას თავი (14 წლიდან ვსვამდი)
ზოგი ვერ ხვდება რას ვგულისხმობ, ზოგი ხვდება
დღეში 10+ ყავის ჭიქას ვსვამდი ბოლოს რა
2 კვირა ვკვდებოდი
ვისაც მსგავსს დაუნებებია – ყველას იგივე გამოცდილება აქვს
ვიღაცეები პროსტო 2-3 ჭიქას სვამენ დღეში და ვერ ხვდებიან რა მუღამია ყავის დანებება და რატოა პრობლემა
ხოდა მას მერე 1 წელი არ დამილევია
მერე “კვირაში 2-3 დღე, თითო ჭიქა დილას – არაუშავს”
მერე “ყოველდღე დილას 1 ჭიქა, რა მოხდა”
მერე “ერთი დილას და ერთიც ოფისში, არაუშავს”
მერე “ძილისწინ სამუშაო რო მაქვს ერთი დილას, ერთი შუადღეს, ერთი საღამოს – არაუშავს”
მოკლედ ბოლო 2-3 თვეა ისევ დღეში 8-10 ჭიქას ვსვამდი, დავითვალე
ანუ წვენის პონტშია რა მაგ დროს უკვე, წყლის და ყველაფრის მაგივრად სვამ ყავას
წყალს ვსვამდი დღეში მაქსიმუმ რავი 1 ჭიქას?
და ყავას იმენნა 2 საათში ერთხელ მინიმუმ
და ისიც პროსტო, ტკბილი, გემოიანი წყალი, კი არ მაფხიზლებდა ან რამე
და თუ არ ვსვამდი – ვგრძნობდი რო “არ დამილევია”
ხოდა გუშინწინ ისევ დავანებე
და ისევ კარგის ტრაკი მეტყვნება, მისკდება თავი, სუ მეძინება და ვერავის ვერ გიტანთ…
და არა – “ცოტა დაკლება” არ გამომდის, ისევ “მოდი აი დილას 1 ჭიქა და მერე ვსიო”, ვიტყუებ თავს, მერე “მოდი აი შუადღეს აღარ დალევას უკვე ხვალიდან დავიწყებ”
“დღეს მძიმე დღეა, მოდი დღეს ჩვეულებრივ დავლევ და აი ზეგიდან ვსიო”
და ეგრე…
ხოდა No
ხოდა დაიხოცეთ სუ ყველა!”