გადავუფრენ ზედ გუგულის ბუდეს
გულისცემას ვუსმენ გულმკერდზე რო ვუსმევ უხეშ ტუჩებს
თითქოს ჩემს აგურს კრუპიე უკვე დამა გულით უტევს
გული უტევს მერე როგორც ბებიაჩემ გულნაზ ილურიძეს უტევს

უკვე სუპერმარკეტში ნუტელის ყიდვის იზმენა მაქვს
უხეში ყიზილბაში არ მოვეჩვენო გამყიდველ ნინის
გუშინ რო ეღირსა ეგ მართლა ყიზილბაში თბილისს
და სიბრიყვით სჯერა სიკვდილი სიფილისით მიღირს

ვეღარ გავიგე რაგზით წავიდე როგორც გამვლელი ქალი დღეს
რო გლდანს ვერ პოულობს და ხვალე ვარკეთილში ჩაიდებს
პირში აიღებს და შემომხედავს გეგონება ვალი მდევს
და ვეძებ ვალიდოლებსს რო კალიცოზე მალე გავიდე

არ ჩავიწვები როგორც ვინსტონის ღერი
ვინსტონ ჩერჩილი ვარ ჩიბუხით უკან მიმღერის ინგლისელი ერი
მაქვს იქსელი ზომის ყლე და ჰიტლერის ყვერი რო პირველს
ისრაელს დავეცე საპონი რო მივარდება ქვევით

მე ვარ ბატონს და ყმას შორის დანგრეული ხიდის მორი და
კოვიდს კიდე თუ მიხსენებს ვინმე პიდარასტი წოვით
პირბადეში მოვტყნავ ნახსენები მორით გავხდები მისაბაძი როლი
და კრისამ შორიდან იხილოს ინსტაგრამის სთორი

აწეული თამასა ზედ თავზე მადევს
თამადა მე მეხვეწება თამაზა რო ფეხზე ადგეს
არ ვცემ პატივს მამა პადრეს დედა ტერესას ვინც პერევალზე დგას
და სეირს უყურებს ერის ორი მხარე ერთმანეთს რომ ემტერება

და არ ვცნობ ტაროს კარტებს ჰოლოკოსტის ზღაპრებს
ჰოროსკოპის გათვლებს ბოლო სოფლის ვაჭრებს
ფოტოშოპში დაღვრილი ოფლით გავსებულ კასრებს
არ ვცნობ კაცებს თავს რო ეძახიან თავიანთ თავს ტრანსებს, თან დასდევენ მერე ბავშვებს

ჩემი კატა სიყვარულით მათრობს ვახვევ კარდონს
ვაყურებინებ ქართონ ნეთვორქს რაც ბავშვობიდან მახსოვს
გულთან არ ვიკარებ აღარაფერს ახლოს, სარკაზმით ვიძახი
საღოლ საღოლ და ვეშურები საწოლს რო ჩაკო ვნახო

ვაჩვენებ ასოს ყველას ვინც წოვს და ვინც არწოვს
ვისაც ბავშვობის ტრაუმა დეტალში ახსოვს ვინც თან ძუძუთი ბავშვს აწოვს
კაპუსტაში პოვნის ისტორიებს აქსოვს ვინც კაცობს ვინც ვერ ტყნავს საშოს ბრაზობს ყელზე შაჰაბასის ხანჯალს ნატრობს

ვინც ღვინოთი აღამებს
ვინც ტრიგანებს ატყავებს
ვინც ხვრიტავენ პლასმასებს
და იქაჩავენ ჩასაყრელს
ვინც იყნოსენ ანდანტეს
ვინც ციკლოპებს ამატებს
ვინც დიმედროლს ყლაპავენ
და ნიმროდელებს ლანდავენ