ჩვეულებრივი ციყვი - Sciurus Vulgaris

სხეულის სიგრძე 270 მმ-ს აღწევს. კუდის სიგრძე სხეულის სიგრძის 2/3-ს შეადგენს, რომელზეც ფუნჯები ზაფხულშიც აქვს, მაგრამ შედარებით მოკლე, ზამთარში კი - გრძელდება. კუდი ბურბუშელაა, უკანა ფეხზე ოთხი კოჟიჟია, წინაზე კი - ხუთი. მცირე ძირითადი კბილების რაოდენობა ზედა ყბაზე 4-ია, ძუძუ - 8. მუცელი თეთრია. ზურგის შეფერილობა ასაკისა და სეზონის მიხედვით იცვლება. ზურგი ზაფხულში შავი ან ქარცისფერია, ზამთარში - რუხია სხვადასხვა შეფერილობით. კუდის შეფერილობაც მრავალნაირია - წითელ-ჟანგმიწიან ფერიდან რუხ-მუქ-შავ ფერამდე.

ცხოვრობს ხეებზე, ბუდეს ხის ტოტებზე იკეთებს, ხის ღეროდან რამდენიმე მეტრის მოშორებით. ზოგჯერ ხის ფუღუროებშიც ჩადის. ბუდისათვის უმთავრესად ნაძვს ირჩევს, ჩრდილოეთში შვილებს ორჯერ შობს, სამხრეთში კი - სამჯერაც, რიცხვით 4-დან 10-მდე. ბეწვს წელიწადში ორჯერ იცვლის მარტ-აპრილში (გაზაფხულზე) და სექტემბერ-ოქტომბერში (შემოდგომაზე).

იკვებება მცენარეთა ნაყოფით, თესლებით, კვირტებითა და სოკოებით. ჭამს აგრეთვე მწერებს და ფრინველის კვერცხებსაც. ფართოდაა გავრცელებული პოსტსაბჭოთა ქვეყნების დასავლეთში, ციმბირის, პრიმორიეს და ხაბაროვსკის მხარეში, დასავლეთ ევროპის ტყის ზონაში. ჩრდილოეთით აღწევს მაღალი ტყის ზონამდე, სამხრეთით კი ფართოფოთლოვანი ტყის საზღვრებამდე. აკლიმატიზებულია ყაზახეთში, ჩრდ. კავკასიაში და ყირიმში. 1949 წელს აღმოჩენილ იქნა ხაიშის ტყეებში (სვანეთი). მონადირეების თქმით იგი 1948 წელს შემოვიდა საქართველოში.

საქართველოში გავრცელებულია ქვესახეობა ალტაის ციყვი. – S. V. altaicus serebrennikov

მაგარი  ვინმეა