დღეს ყვავილების დღეა! არაფერი განსაკუთრებული. უბრალოდ ყვავილები!

როგორც იქნა, დადგა გაზაფხული

დღეს 28 ნოემბერია. იაპონიაში თურმე ყვავილების დღეს აღნიშნავენ.

დღეს დილით, სამსახურში რომ მოვედი, ეზოში ასეთი ასფალტი დამხვდა. სასწრაფოდ სურათი გადავუღე მობილურით.

„…ნეტავი ახლა ამ წვიმიან დღეს
რამ გამახსენა ის ფოთოლცვენა?
იქნებ მომნახეს მოგონებებმა,
იქნებ წარსულმა ხმა მომაწვდინა?
მე კი რატომღაც სხვაზე ვფიქრობდი
და მაინც, მაინც… საოცარია.
კვლავ გამახსენდა ის შემოდგომა
და ესეც მხოლოდ შენი ბრალია“.

ოთახში რომ ავედი, ციოდა. ჩემი ქოთნის ყვავილებიც მოწყენილები იყვნენ და ფოთლები ჩამოეშვათ. წიწაკებს წყალი დავუსხი. ბევრი ყვავილები აქვთ, ესე იგი, მალე ნაყოფიც იქნება. ამას წინათ, სამი ცალი უკვე მოვჭერი. საშინლად მწარეა! მოჭრის წინ სურათიც გადავუღე. ჩემს ოთახში, ფანჯრის რაფაზე დგას. ვინახავ სათუთად (სურათს, რა თქმა უნდა).

ოთარ ჭილაძის ლექსი გამახსენდა. როგორ მიყვარს:

„…ჩემს წინ დაეცა ჭადრის ფოთოლი
გამოფიტული და დაქანცული
და ზოოპარკის ცისფერ სკამებზე
ანთია სიცხის ანაბეჭდები…”