2. დრო —მარადიული უსასრულობაა, მატერიის
არსებობის ერთ-ერთი ძირითადი ფორმა, სამყარო კი
დროში ცვალებადი მატერია, რომელიც მოვლენების
კანონზომიერი მონაცვლეობით გამოიხატება.
მიუხედავად ამისა, ადამიანმა დროის პირობითი
დაყოფა და მისი გაზომვა საჭიროებებიდან
გამომდინარე მაინც მოახერხა.
3. დროის შემსწავლელ მეცნიერებას _
ქრონოლოგია [ბერძ. chronos დრო და logos
მოძღვრება] ეწოდება.
საათი, კალენდარი და წელთაღრიცხვა (ერა)
დროის აღრიცხვის სისტემებია.
ქრონოლოგია საათებს, წუთებს, წამებს,
სეკუნდებს საათის მეშვეობით აღრიცხავს
(ზომავს); დღებს, კვირეებს, თვეებს და წელს _
კალენდრის, ხოლო საუკუნეს და
ათასწლეულებს ერის (წელღაღრიცხვის)
მეშვეობით.
4. დროის აღრიცხვის სისტემებს საფუძვლად
დაედო ციურ სხეულთა მოძრაობით
განპირობებული მოვლემნები.
დღე ადამიანმა ცაზე მზის მოძრაობის
მიხედვით დაანაწილა და მისი საზომი
ხელსაწყო _ საათიც გამოიგონა.
5. პირველი მოწყობილობა,
რომლის საშუალებით
ადამიანმა შეძლო დროის
გაზომვა, იყო მზის საათი
ძვ. წ. III ათასწლეულში.
მზის საათს ჰქონდა
ვერტიკალური და
ჰორიზონტალური
დანაყოფებიანი წრე-
ციფებრლატი . დღის
განმავლობაში მზის
ჩრდილი ეცემოდა
ციფერბლატს და წრეზე
მოძრაობდა. ასე
იგებდნენ დროს დღის
განმავლობაში.
6. მერიდიანის მიმართ
ჰორიზონტალურ სადგამზე
ვერტიკალურად
ჩარჭობილი ჯოხი იგივე _
გნომონი მზის სიმაღლეს
და მდგომარეობას
მიუთითებდა, რომლის
ჩრდილის სიგრძით და
მიმართულების მიხედვით,
ადვილად განსაზღვრავდნენ
დროს. შუადღეს
შეესაბამებოდა ჩრდილის
უმოკლესი სიგრძე. მზის საათი პეკინში. გნომონი
ამ შემთხვევაში ლითონის
ისარია.
9. მზის საათის მფლობელებმა კარგად იციან, რომ წელიწადის განმავლობაში მზე ცაზე
”რვიანს” შემოწერს. ამ წირს ანალემა (მზის საათის ზოდიაქური წრე) ეწოდება და მას
მზის საათის ციფერბლატზე გამოსახავენ, რომ ცის სფეროზე მზის არათანაბარი
მოძაობით გამოწვეული მზისმიერი დროის შესწორება (ე.წ. დროის განტოლება)
გაითვალისწინონ. ძველ დროში ანალემას გლობუსებზეც გამოსახავდნენ, მაგრამ დროის
განსაზღვრის თანამედროვე მეთოდები ამის საჭიროებას აღარ მოითხოვენ.
10.
11.
12. პრაღის (ჩეხეთი) ცნობილი საათი, ის
უჩვენებს წელს, თვეს, დღეს, საათს.
მზისა და მთვარის ჩასვლა ამოსვლის
დროს და სხვა.
14. დღეები, კვირეები, წლები ადამიანმა ერთ
სიბრტყეში სქემის სახით მოაქცია და მას
კალენდარი უწოდა.
ძველ რომში სოფლად და ქალაქად, ქურუმების
მითითებით, დადიოდნენ სპეციალური პირები-
მაუწყებლები, ისინი მოსახლეობას ახალი თვის
დადგომას წამოძახილით ამცნობდნენ. სიტყვა _
წამოძახილი, გამოცხადება, ლათინურად ჟღერს
როგორც “კალეო”. ამ სიტყვას მაუწყებლები
მხოლოდ თვის პირველ დღეს აცხადებდნენ.
ამიტომ ყოველი თვის პირველ დღეს რომაელებმა
”კალენდები” უწოდეს. სიტყვა კალენდა კი
საფუძვლად დაედო სიტყვა კალენდარს.
16. იულიუს კეისარი
ძვ.წ. 54 წელი
პაპი გრიგოლ XIII
1582 წელი
იულიუსმა ალექსანდრიელ
ასტრონომს _ სოსიგენეს შეუკვეთა
კალენდრის შექმნა, რომელიც იულიუსის
კალენდრის სახელით გახდა ცნობილი.
XVI საუკუნის II
ნახევარში , პაპმა გრიგოლ
XIII, მათემატიკოს ლუიჯი
ლილიოს დახმარებით ,
იულიუსის კალენდრის
რეფორმა გაატარა და
იულიუსის კალენდარი 13
დღით შეასწორა. მას
გრიგორიანული
კალენდარი ეწოდა.
17. სვეტიცხოვლის სამხრეთ კედლის
ფრესკა (XVII ს.)
წრეზე გამოსახულია გზა,
რომელსაც გადის მზე 12
თანავარსკვლავედის გავლით.
ქართული წარმართული კალენდარი
ზოდიაქოს წრე.
18. 1794 წლის საფრანგეთის რევოლუციის
კალენდარი
ამ კალენდარმა მხოლოდ 13 წელი
(1792-1805წწ.) იარსება.
თვეები კვირეების ნაცვლად 10 დღიანი
დეკადებისგან შედგებოდა.
ამერიკის კონტინენტზე ევროპელთა
გამოჩენამდე სარგებლობდნენ
კალენდრით, რომელიც სრულიად
განსხვავებული ტიპის კალენდარი იყო
მაიას ტომის კალენდარი
20. უძველეს დროში საქართველოში
მთვარის კალენდრით
ხელმძღვანელობდნენ. 325 წელს
ნიკეის მსოფლიო საეკლესიო კრებაზე
იულიუსის კალენდარი ცნეს
სავალდებულოდ მთელს
საქრისტიანო სამყაროში. 1918 წელს
პირველი რესპუბლიკის დროს
საქართველოში გრიგორიანული
კალენდარი შემოვიდა. თუმცა,
დღესაც რელიგიური დღესასწაულები
კვლავ იულიუსის კალენდრის
მიხედვით აღინიშნება.
რეფორმამდე და რეფორმის
შემდგომ არსებულ 13 _ დღიან
განსხვავებას გამოხატავენ სიტყვებით:
”ძველი სტილით” ან ”ახალი
სტილით”.
21. ერა _ [aera-საწყის ციფრს, ათვლის წერტილს
ნიშნავს] . ძველ რომში შეიქმნა და ab exordio regni
Augusti ( ”დასაბამიდან ავგუსტუსის გამეფებისა ”)
წინადადების აბრევიატურას უნდა წარმოადგენდეს.
წელთაღრიცხვის საწყისად სხვადასხვა
მნიშვნელოვანი თარიღი მიიჩნეოდა. მსოფლიოში
დაახლოებით 200 ერაა ცნობილი. ძველი
ეგვიპტელები წელთაღრიცხვას ფარაონთა
დინასტიების მიხედვით ითვლიდნენ, ბაბილონური
ერა მეფე ნაბონასარის გამეფებიდან (ძვ.წ. 747წ.)
იწყებოდა. ბერძნული _ პირველი ოლიმპიადის
ჩატარებიდან (ძვ.წ. 776წ.), ხოლო რომაული რომის
დაარსების თარიღიდან (ძვ.წ. 753წ.) და ასე შემდეგ.
22. ქრისტიანული ერა_ დროის ათვლის სისტემა ქრისტეს
დაბადებიდან, იტალიელმა სწავლულმა ბერმა დიონისე
მცირემ შემოიღო VI საუკუნეში 525 წელს, მაშინ როცა
რომში დიოკლეტიანეს ერით ხელმძღვანელობდნენ და 241
წელი იდგა, (იმპერატორ დიოკლეტიანეს ერა მისი
გამეფებიდან ახ. წ. 284 წლიდან აითველებოდა). საეკლესიო
დოკუმენტებში ქრისტიანული ერა პირველად VIII
საუკუნის I ნახევრიდან (742წ.) ფიქსირდება. საყოველთაოდ
კი ეს წელთაღრიცხვა XVსაუკუნიდან იქცა.
დღეს მსოფლიოში წელთაღრიცხვის სხვადასხვა სისტემები
არსებობენ : ბუდისტური(ძვ.წ.544წ.), ისლამური (ჰიჯრა
622წ.), ჩინური, იუდეური. თუმცა მთელს მსოფლიოში
ძირითადად ქრისტიანული ერაა გავრცელებული, ამიტომ
ქრისტიანული წელთაღრიცხვის აღსანიშნად ე.წ. საერთო
ერასაც (Common Era) ხმარობენ.
23. ქრისტეშობამდე
-200-100-40-20-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1
ქართულ ისტოიულ ძეგლებში ძირითადად არის 3 ერა:
„დასაბამითგან ქვეყნისა“, „ქორონიკონი“ და „ქრისტესით“.
ქორონიკონი _ 532 წლიან (”მთვარისა და მზის წრეთა” 19 X 28
ნამრავლი) მოქცევას ემყარება, რომელიც ბერმა დიონისემ
ქრისტიანული წელთაღრიცხვის ათვლის საფუძვლად აიღო.
საქართველოში ქორონიკონი VIII საუკუნიდან (XIII მოქცევის
საწყისი თარიღი 781 წელია.) გავრცელდა , რომელიც პონტოს
ერასთან (ძვ.წ.284წ) შეათანხმეს. კაცობრიობის ისტორიის
დასაწყისად კი მიჩნეული იყო 5604 წლიანი„დასაბამითგანი“,
რომელიც ასევე 532 წლიან ციკლს ემყარებოდა.
ქრისტესშობიდგანის შემოღების შემდეგ დადგა საკითხი, თუ
როგორ გამოეთვალათ, მისი წინარე ხნის მოვლენები და
სქემამ ასეთი სახე მიიღო:
ქრისტეშობიდან
1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-20-40-100-200-