ღვინო და გასტრონომია

ღვინის შეხამება საჭმელთან არის ხელოვნება, გემოების ტანდემი, სადაც თითოეული ელემენტი აძლიერებს მეორეს ჰარმონიული გამოცდილების შესაქმნელად. ღვინისა და კერძის სწორ შეხამებას შეუძლია ჩვეულებრივი კვება გადააქციოს გამორჩეულ გამოცდილებად. მაგრამ როგორ უნდა შეახამო ღვინო და კერძი ერთმანეთს? ქვემოთ არის მოცემული რამდენიმე ფუნდამენტური პრინციპი, რომელიც დაგეხმარებათ სწორი არჩევანს გაკეთებაში:

ფერის პრინციპი: როგორც წესი, კერძი და ღვინო ერთმანეთს უნდა შეესაბამებოდეს ფერით. მიჩნეულია, რომ თეთრი ღვინო უხდება ზღვის პროდუქტებს, თევზს, ღორის, ხბოს, შინაური ფრინველის ხორცს. წითელი ღვინო უხდება წითელ ხორცს, მუქი ფერის ხორცის მქონე ფრინველებს, ნანადირევს, ღვიძლს, ტყის სოკოს, თუმცა თუმცა ქათმის და ღორის ხორცთან წითელი ღვინოების მიღებაც დაშვებულია, კერძის თავისებურებებიდან გამომდინარე.

სიძლიერის პრინციპი: ძლიერ კერძებს ძლიერი არომატის ღვინო უხდება, მსუბუქ კერძებს კი მსუბუქი ღვინო. ძლიერს უწოდებენ მძიმე, მსუყე, ცხიმიან და ნოყიერ კერძებს, რომელსაც ხშირად ხანგრძლივი თერმული დამუშავება სჭირდება. ძლიერი ღვინოები უფრო ხშირად წითელია, ვიდრე თეთრი. მათ სპირტის, შაქრის, ფენოლების მაღალი შემცველობა აქვთ.

არომატის პრინციპი: კერძისა და ღვინის არომატი ერთმანეთის კონკურენტი არ უნდა იყოს. ღვინომ და კერძმა უნდა შეავსონ ან ერთმანეთისგან გამოკვეთონ არომატები.

მჟავიანობა მნიშვნელოვანია: საკვებს, რომელსაც აქვს მაღალი მჟავიანობა, მაგალითად როგორიცაა პომიდვრის კერძები, კარგად უხდება ღვინოები მაღალი მჟავიანობით.

ტანინები და ცხიმები: ტანინიანი ღვინოები აწონასწორებს ცხიმოვანი საკვების სიმდიდრეს. ღვინოში შემავალი ტანინები „წმენდს“ გემოს რეცეპტორებს საკვების ცხიმიანობისგან.

სიტკბოს მიხედვით შეხამება: ღვინო დაახლოებით ისეთივე ტკბილი უნდა იყოს, როგორც დესერტი, რომელთანაც მას მიირთმევენ. თუმცა დესერტები სჯობს მსუბუქი და ნაკლებად მსუყე იყოს.

ღვინის ასაკი: ასაკთან ერთად ღვინო ხასიათსაც იცვლის. გემო ხდება უფრო რბილი და ჰარმონიული. თუ ახალგაზრდა ღვინოები ცხარე კერძებს უფრო უხდება, დაძველებული ღვინოები, პირიქით, დელიკატურ კერძებს შეესაბამება.

რეგიონული პრინციპი: ამა თუ იმ რეგიონის კერძს, როგორც წესი, შესანიშნავად ეხამება ადგილობრივი ღვინოები.

მიუხედავად იმისა, რომ ზემოთ მოყვანილი პრინციპები გაძლევთ ძირითად მიმართულებებს, საუკეთესო წყვილები ხშირად ჩნდება ექსპერიმენტების შედეგად. ენდეთ თქვენს გემოვნებას და წესების დარღვევის ნუ შეგეშინდებათ. გასტრონომიის სიხარული ხომ ძიებასა და აღმოჩენაშია.

ლეჩხუმში, ოყურეშის უსახელოურის მიკრო ზონაში ყველაზე მეტად გავრცელებულია უსახელოურისა და ცოლიკოურის ვაზის ჯიშები, რომლისგანაც წარმოებულ ღვინის შეხამება მიჰყვება ზოგად რეკომენდაციებს.

წითელი მშრალი უსახელოური ლეჩხუმის მთავარი მარგალიტია და ზემოთ მოყვანილი ყველა რეკომენდაციის შესაბამისად იდეალურად ეხამება როგორც რეგიონის სამზარეულოს, ისე კერძებს საერთაშორისო სამზარეულოდან. იგი უხდება მძიმე წითელ ხორცებს როგორიცაა საქონლის სტეიკი, შემწვარი ცხვრის ხორც, ნანადირევი და მწვადი. ღვინო ასევე უხდება ლობიოსა და ნიგვზიან კერძებს.

ნახევრად ტკბილი უსახელოური - სადესერტო ღვინოა და უხდება ტკბილეულს, ჩირეულს, თხილს, ნუშს, ჩურჩხელას და შემწვარ გოგრას. ღვინო ასევე შეიძლება მოუხდეს ტკბილი სოუსებით გაფორმებულ ხორცს.

ცოლიკოურისგან დამზადებული ნახევრად მშრალი და ნახევრად ტკბილი ღვინოები მოტკბო გემოთი და სასამოვნო მჟავიანობით ხასიათდება, იგი კარგად ეხამება სხვადასხვა სახის მსუბუქ ტკბილეულს, ხილსა და ნუგბარს.