ვნანობ…
იცი რას ვნანობ?
მაშინ შენთან, რომ მოვედი და ისე უსიტყვოდ ვიდექი შენს გვერდით…
რომ არაფერი გითხარი…
არ გითხარი თუ როგორ ძლიერ მიყვარდი…
არ გითხარი თუ როგორ მენატრები…
არ ჩაგეხუტე და არ გაკოცე…
ვნანობ…
რომ ხმა არ არმოვიღე და გაქვავებული ვიდექი შენს გვერდით…
ორჯერ ვიყავი შენთან, მაგრამ არც ერთხელ არაფერი მითქვამს…
არა კი არ გითხარი, ვერ გითხარი, ხმა ვერ ამოვიღე…
იცი როგორ მჯეროდა, რომ მალე სახლში დაბრუნდებოდი და ერთად ვიქნებოდით კიდევ დიდხანს…
შევცდი, მწარედ შევცდი და ახლა ვნანობ…
ვნანობ, რომ მაშინ არაფერი გითხარი…
writer 