ედიშერი ყიფიანმა პოლიტექნიკური ინსტიტუტი დაამთავრა, მაგრამ ლიტერატურულმა საქმიანობამ იმდენად გაიტაცა, რომ პროფესიით არც უმუშავია. მხატვრული ოსტატობა, ჰუმანიზმი, ცხოვრებიდან მოსული პერსონაჟების ხასიათთა მრავალფეროვნება, სიკეთისა და ბოროტების მძაფრი დაპირისპირება - ის თვისებებია, რომლითაც გამოირჩევა ედიშერ ყიფიანის მომდევნო მოთხრობები და რომანები - "წითელი ღრუბლები და "ცაში ასროლილი ქუდები". წიგნში შესულია: "ცაში ასროლილი ქუდები"; "მსჯავრი მთებისა"; "მოხუცი ქალი და მეომარი" და სხვა.
1949 წელს დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტი ინჟინერ-ჰიდროლოგიის სპეციალობით. ლიტერატურაში მისი სამწერლო დებიუტი ამავე ხანებში შედგა. პირველი ნაწარმოებები გამოაქვეყნა ახალგაზრდულ გაზეთებსა და „ნიანგში“. 1951 წელს ჟურნალ „დროშაში“ დაიწყო მუშაობა და სამუდამოდ დაუკავშირდა ლიტერატურას. ჟურნალების ფურცლებზე აქვეყნებდა უტყუარი ნიჭით აღბეჭდილ ნარკვევებსა და მოთხრობებს. მისი საქმიანი თვისებები — მომთხოვნელობა, პრინციპულობა, გემოვნება — სრულიად გამოვლინდა ჟურნალ „მნათობში“ პასუხისაგებ თანამდებობებზე მოღვაწეობისას.
მკითხველმა შეიყვარა ამ უზადო ხელოვანის „მაღალი ჭერი“, „ათფურცლიანი რვეულები“, „გოგონა რომელსაც ზღვა უყვარს“, „მწვანე ფარდა“, „მეცხრე კარი“ და სხვა. განსაკუთრებულად წარმოჩნდა მწერლის ოსტატობა მის ბოლო ორ რომანში — „ცაში ასროლილი ქუდები“ და „წითელი ღრუბლები“.
დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.