რადგან შხამი მოქმედებას დაიწყებდა ჯობდა ადგილს გაცლოდა მინა,თორემ ეჭვს მასზე მიიტანდნენ..გასასვლელში თეჰიონი დაინახა,რომელიც სიგარას აბოლებდა
მნ:თეჰიონ იმედია მალე შევხვდებით ერთმანეთს
თჰ:იმედია ვეღარასდროს გნახავ
ამოთქვა სიძულვილით ბიჭმა და ქალის გაფითრებულ სახეს შეხედა ზიზღით
მნ:იცოდე ჩემს ფეხებთან მოხვალ!მხოლოდ მე ვიქნები ის ერთადერთი ვინც შეგიფარებს
კიმს გაეცინა
თჰ:უკანასკნელი ქალიც,რომ იყო ამ სამყაროში არ მოგეკარები და არც სხვას გავიკარებ,რადგან მე სხვა მიყვარს,ის ერთადერთი ჩემი სუნთქვაა და სანამ ის სუნთქავს მეც ვიცოცხლებ..ახლა კი დაიკარგე აქედან!
სიტყვები მოურიდებლად მთელი სირწფელით მიახალა მინას და დარბაზში გაბრუნდა
მნ:ხოდა თუ ასეა,მალე ვეღარც შენ ისუნთქებ და საყვარელი ცოლის გზას გაუყვები!
ტირილით ამოთქვა ქალმა თუმცა მისი სიტყვები აღარავის ესმოდა,სასახლეში მხიარულება გრძელდებოდა,მხოლოდ ის იყო მარტოიმედგაცრუებული ტყისკენ გაიქცა,სულ მალე კი თავბრუს ხვევა იგრძნო,თვალები დაებინდა
მნ:აააჰ მტიკვა!
მთელ სხეულში საშინელ წვას გრძნობდა,ეგონა ყველა ძვალი ერთად გადაუმტვრიეს
მნ:რა მემართება...
მთელი სხეული ჯოჯოხეთურმა ტანჯვამ მოიცვა,უკვე სიკვდილს ლამობდა ისეთ დღეში იყო,ცოტა ხანში კი კიდურები მოეკვეთა,ვეღარ დადიოდა..თავი საშინლად ატკივდა,ვეღარც ყვიროდა რადგან ხმის იოგებს ვერ აკონტროლებდა..სრულიად პარალიზებული დაეცა,მხოლოდ ტირილი შეეძლო მაგრამ ცრემლის მაგიერ სისხლის წვეთები მოსდიოდა შავი თვალებიდანმიხვდა...
შხამიანი ჭიქა მას შეხვდა,ბუმერანგივით ერთ წამში დაუბრუნდა მისი გაკეთებული ცოდვა და ახლა მწარე მოსავალს იმკიდა...
ბოლო წუთებში იმის მაგიერ,რომ მოენანიებია ყველაფერი ცუდი რაც კი გააკეთა,იღიმოდა...დიახ,იღიმოდა იმის გამო კი არა,რომ თავის დანაშაულს მიხვდა და საკუთარი თავი შეეცოდა,არამედ იმიტომ,რომ ახლა ლუნა მდიდრულ სასახლეში მეგობრებთან ერთად იყო და თეჰიონთან ერთად ვალსს ცეკვავდა,სრულიად ჯანმრთელი და ბედნიერი...ბოლო წუთამდე ასპიტი და ავხორცი დარჩა მარტოსული მინა,მის გალურჯებულ გვამს გამხეცებული ცხოველებიც არ მიკარებიან
სიყვარული ყოველთვის გაიმარჯვებს სიძულვილზე ნებით თუ უნებლიედ,განსხვავება ისაა რომ ზოგი ისტორია ტრაგიკულად მთავრდება ზოგი კი ბედნიერად...თუმცა ჩვენი წყვილები უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე ერთად იყვნენ ჭირშიც და ლხინშიც
დ ა ს ა ს რ უ ლ ი
ესეც მოულოდნელი დასასრული,რაც მთავარია ყველა ერთადაა და ყველა ბედნიერია💗მიყვარხართ!💋
YOU ARE READING
სტიგმა/Stigma(დასრულებული)
Fanfiction1890 წელი,სეული..გოგონა სახელად ლუნა მიემგზავრება სრულიად უცხო ადგილას ახალი ცხოვრების დასაწყებად,ბედისწერის მოულოდნელი ბილიკები კი მას თეჰიონამდე მიიყვანს,სწორედ მაშინ გაიფურჩქნება უცნობი გრძნობა,რომელიც სავსეა ვნებით,ცრემლით,ტკივილით და სიყვარულით...
18 თავი(დასასრული)
Start from the beginning